Hoe ik mijn Open Water Diver-brevet haalde

Ik heb nog maar net mijn duikbrevet gehaald in San Diego, Californië. Wat is dat geweldig, zeg! Ik durf te zeggen dat ik nu een duiker voor het leven ben.

Als je eenmaal hebt besloten dat je ook je brevet wilt halen, kijk dan bij je in de buurt waar je het kunt leren. Hier vind je alvast de SCUBAPRO duikcentra. Je kunt de opleiding op allerlei manieren volgen, dus kijk wat jou het beste uitkomt. Ik heb gekozen voor een versneld programma - van begin tot eind duurde de cursus twee weken. Ik moest thuis de theorie voorbereiden en volgde daarna theorielessen. Twee volle dagen lag ik in het zwembad en op nog eens twee dagen maakte ik alle buitenduiken.

Toen een deel van de theorie was behandeld, we vinnen van flippers en duikmaskers van zwembrillen konden onderscheiden, we begrepen waar de onderdelen van trimjackets en ademautomaten voor dienden en in theorie wisten hoe alles op elkaar moest worden aangesloten, gingen we het zwembad in. Ik stond letterlijk te trappelen om voor het eerst onder water adem te halen.
 

Om te beginnen wil ik zeggen dat ik aan het begin van de opleiding al diverse delen van de uitrusting had. Een paar mensen die zeer goed zijn ingevoerd in de duikwereld, hebben me geholpen om deze spullen uit te zoeken. Ik weet hoe raar dat het klinkt, maar ik wilde niet opvallen en besloot dat ik op de eerste zwembaddag beter de materialen van de duikschool kon gebruiken. We leerden hoe we de duikset moesten opbouwen en waarom dat in een vaste volgorde moet gebeuren. Samen met de groep ging ik het zwembad in en zodra ik ademhaalde uit de ademautomaat, was ik verkocht!

Op de tweede dag was ik zo ver om mijn eigen materialen te gebruiken. Yes! We oefenden hoe we onze ademautomaten op de fles zetten, er weer afhaalden, opnieuw erop zetten.... en dat herhaalden we zo'n 1000 keer die dag. Elke keer dat mijn medecursisten oefenden met de materialen van de duikschool, raakte ik steeds meer gewend aan mijn eigen spullen. Ik kreeg het regelen van mijn drijfvermogen steeds beter onder de knie met mijn back-inflation trimjacket, de HYDROS PRO, terwijl de rest van de groep het leerde met een front-adjustable trimjacket. Ik kwam erachter hoeveel kracht er in mijn Seawing Nova’s zat en leerde zo ook hoe belangrijk het is om net zo snel te gaan als je buddy - met deze vinnen ga je echt als een speer.

Na afloop spoelde ik mijn spullen extra goed. Ook leerde ik hoe ik mijn duiktas het best kon inpakken en kwam ik erachter dat mijn HYDROS PRO trimjacket, Seawing Nova’s, Scout masker en Escape semidroge snorkel in één tas passen. Vijf dagen later gingen we het buitenwater in - het hoogtepunt van de cursus. We kleedden ons aan, hielpen onze buddy's met de buddycheck en liepen 50 meter naar het water bij La Jolla. Toen we door de brandingszone waren, trok ik mijn Seawing Nova vinnen aan en zwom ik nog eens 150 meter op mijn rug tot het diep genoeg was. Op dit soort momenten weet je dat je echt leeft. 
 

De buddyparen lagen naast elkaar aan het wateroppervlak, de oefeningen werden nog eens doorgesproken en daar gingen we.... om op 7 meter diepte onze vaardigheden in het echt te laten zien. Omdat ik al een lange dag de tijd had gehad om aan mijn uitrusting en dan vooral mijn masker, ademautomaat en trimjacket te wennen, voelde het vertrouwd. De Stille Oceaan bij San Diego is in februari koud en ruw, er staat een flinke stroming en het zicht is slecht. Ik was dan ook blij met mijn eigen materialen.

Ik heb mezelf overigens wel een paar keer moeten overwinnen. Ik leerde hoe ik mijn masker liet vollopen en met mijn mond lucht in mijn trimjacket moest blazen. En dat in de stroming terwijl ik de bellen in mijn gezicht vreselijk vind.  Maar het ging steeds beter. Dat mijn buddy naast me zwom, was een geruststellende gedachte en ook van het geluid van mijn ademhaling werd ik rustig. Vanaf dat moment kon ik genieten van de wereld om mij heen.
 

Als ik op mijn cursus terugkijk, realiseer ik me dat ik zo weinig wist van duiken en de onderwaterwereld. Echt, petje af voor iedereen die in deze wereld werkzaam is. Het was keihard werken, maar een van de mooiste momenten van mijn leven. Er is wat lef voor nodig om een duikcursus te gaan volgen. Ik bewaar mijn octopus in de woonkamer, goed opgeborgen natuurlijk, maar elke keer als ik hem zie, ben ik weer trots op mezelf. 

Iedereen die een duikcursus gaat volgen of een vervolgopleiding doet, krijgt van mij een groot applaus. Als je regelmatig wilt gaan duiken, raad ik je aan om in een aantal materialen te investeren – om te beginnen een natpak, masker, vinnen, snorkel, ademautomaat en/of een computer. Naarmate je meer duikervaring en meer feeling met de uitrusting krijgt, ga je de materialen steeds meer afstemmen op je eigen voorkeuren. Ben je niet bekend in de duikwereld en weet je niet waar je moet beginnen, neem dan contact op met een duikwinkel in de buurt of de SCUBAPRO klantenservice - zij helpen je met liefde op weg. 

Duiken? Zeker doen!  

- Samantha Kearns